De uitdaging.

Het gewaagde een uitdaging heeft, bijna het slijpen van de messen,van een gooi te doen en precies kan raken dat wat ik vertel, het inzicht kan geven dat ik niet  hoef te twijfelen aan mijzelf. Alleen mijzelf af te vragen zoals het spreken dat kan doen,soms een tijd kan duren voordat ik het door kan krijgen dat wat ik laat zien, zo praktisch kan wezen,zo in goede staat,zo afgewend van al mijn vrezen en ook zie waarom het gaat.In het tellen van de dagen,in het schrapen van mijn keel,de juiste woorden wil gaan gebruiken om te zeggen wat ik wil.Niemand aan kan klagen,niemand de schuld ook geef,maar te kunnen omarmen wat ik van mijzelf ook lees.Te kunnen zien dat elke schemering die het heeft tot een mooie uitdaging neer kan zetten,kan betasten in wat ik schrijf en kan beleven, dat wanneer ik schrijf de voldoening heeft om te blijven delen.Te staan met een paar zorgvuldigheden,waar de messen die ik slijp zo scherp kunnen worden, dat in het aanraken van alle onzekerheden, niets afdoet aan het feit,dat in al het legendarische, hetzelfde zou kunnen zijn,wanneer ik de tijd neem om met mijzelf te spreken.
Het is de balans van eigen kunnen, in wat ik heb bereikt,eigenlijk geen bereiken kan tonen,maar dat ik weet hoe ik alles in wat ik doe naar mijzelf heb toegetrokken.Mijzelf heb bekleed met geen enkelen franje in wat een ander beweerd.In de begroeting naar mijzelf, inmiddels wel heb geleerd, dat mijn koren boven een markt uit kan stijgen,geen enkele andere benaming heeft, dan alleen te kunnen vertellen wat ik naar mijzelf schrijf.Niemand mij een duwtje geeft,of ik een ander moet behagen,dat mij meer verteld, dan te ervaren dat in het luiden van wat klokken, op dit moment ik de enigste ben die weet wat het kan doen, als ik mijn eigen instrumenten weet te gebruiken.
Alle conflicten die er zijn geweest,alle vergisssingen die zijn gemaakt,alle verontwaardigingen die ik had, nu zijn verdwenen in een liefdevolle blik,in het kunnen beamen, dat wanneer ik spreek of schrijf niets anders over blijft dan mijn eigen vulling.Mijn eigen werkelijkheid,mijn dapperheid van ontvangen en alles te maken heeft met een verfrissing om te blijven vertellen.De uitdaging die het heeft,de slag zou kunnen maken om de eigenheid die ik kan hebben, ook te kunnen zeggen dat het mijn eigen veld is geworden,mijn eigen deel in wat ik geef, zoveel in mijn eigen waarde wist om te zetten.Waarin de splinters die ik had, zijn weggedragen,zijn weggevloeid met alles mee en altijd ieder dag weer opnieuw kan beginnen, om de uitdaging te voelen in mijn schrijvend spreken en te laten zien, om te ervaren, dat welke uitdaging het ook kan zijn,dit voor mij het mooiste zal blijven. 🌸.