De vleugels in mijn delen,het pad waarin ik loop,de tijd van geven en nemen,in de waardedie ik voel ,vanuit mijn lichterspreken,vanuit de tijdwaarin ik leef,mij nooit alleen kanvoelen,als ik met mijzelf spreek.
Een reactie posten
Bij tijd en wijlen ik naar achteren stap, net zoals het maken van een schilderij, soms afstand neem om te kijken of het klopt, of de strepen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten