Anders zijn.

Ik sta niet meer te trappelen om vooraan te willen staan,ik hoef geen enkele bevestiging te hebben, maar kan kijken naar dit moment.Nergens nog een plaatje op wil plakken of ik een homo ben of een hetro,of een L.H.B.T.I of hoe het ook mag heten,maar in het stempelen van ieder mens geen menselijkheid is te bekenen en haal dan ook alle plaatjes weg.Mij alleen kan richten in wat er komt en als ik mij goed kan voelen bij iemand die ik ontmoet,of het nu een man is of een vrouw, daar niet gelijk een stempel op wil zetten,maar te kunnen genieten in wat er gebeurd,wat niets heeft te maken met een voorkeur die ik heb,maar in de ontmoeting iets kan gebeuren waarin het veilig voelt,waarin alle plaatjes zijn verdwenen en ik een liefdevol mens ontmoet,die van geen wijken weet,dan alleen open te kunnen staan voor de energie uitwisseling die er dan is.Elkander kunnen verstaan in het moment, wanneer het oordeel is verdwenen,wanneer het opgaan naar elkander meer iets zegt vanuit de energie, die soms wat dingen samen kunnen brengen en kunt verliezen de stempel die het krijgt. Waarin de mogelijkheid van delen de kans ook krijgt om in vrijheid te waarderen,dat het menselijk zijn, mij iets anders leerd dan altijd te moeten bekritiseren waar het voor staat. Voor mij dit alles niet bestaat,dan alleen te kijken wat goed voelt of niet.Wat past in de gesprekken,wat geeft een mooie energie en niets daarvan is uit te leggen, dan te kunnen zien dat als alle plaatjes weg zouden halen, er geen mars op de straten zouden hoeven zijn,geen borden met grote letters, die eigenlijk een bescherming lijken om niet zichzelf te durven zijn.Niemand kan bepalen hoe het voelt om zo met een afgewezen gevoel te moeten leven,te denken dat het anders moet en ben gaan geloven, dat het zo hoort en in feite op deze manier een oordeel over jezelf uit zou kunnen roepen.Uit zou kunnen schreeuwen wat er toch scheelt om te denken dat een man een vrouw zou willen zijn,of net andersom, wat in het doorgeven van een oud patroon wel eens de oorzaak zou kunnen zijn,in de afschuw die men voelt naar zichzelf of de ander,waarin alleen kan worden gevoeld hoe door alle plaatjes dit dan gebeurd.Als alles er zou mogen zijn, geen enkel waarde schenkt in wat het had moeten zijn.Maar dat het kan gebeuren dat een voorkeur die men heeft, nergens in is af te lezen of af te keuren,nergens een strijd van maakt,maar te kunnen luisteren in wat ik vertel aan mijzelf, een zekere vrijheid is te vinden,dat wanneer er geen plaatjes meer zijn, de stroom kan beginnen om te gaan vertellen aan jezelf waar het oordeel is begonnen en je niet goed begon te voelen in je eigen lijf. Dan vanuit het projecteren, het iets anders blijkt, dat in het houden van jezelf waarin een stuk belangrijkheid is overgeslagen,dat wanneer je alleen maar naar de ander kijkt, er dan de plaatjes kunnen verschijnen,zelfs kunnen laten zien, dat daar een illusie kan ontstaan.Een illusie die men kan maken of breken of denkend anders te zijn.En in het gerijpt geheel in feite ook iedereen anders is,anders omgaat met zichzelf, anders kan lijken,maar dat ik nu wel weet, dat ik dit durf te schrijven, door vele  ervaringen rijker ben geworden, waarin ik heb leren luisteren naar mijzelf.Waarin het anders voelen, mij juist heeft verrijkt,mij juist heeft laten zien, dat wanneer er geen plaatjes zijn, de vrijheid kan voelen in alles wat er kan ontstaan. In iedere ontmoeting die ik zal hebben, in vrijheid kan worden ervaren, om te zien dat wij allemaal anders zijn.