Bevoorrecht zijn.

Het lijkt zo makkelijk in wat ik beschrijf en is te doen vanuit mijn eigen ontstaan.Daar waar in feite iedereen kan zijn,om kunnen luisteren in wat ik schrijf en kan delen  zoals het komt en vanochtend ook wakker werd met het vinden van eigen taal.Voor mij is het bijna een gewoonte  geworden in het uit gebreid verslag, die ik uiteindelik alleen aan mijzelf weet te vertellen en ook kan delen op mijn blog.
De omvang  die het kan hebben,kan ook laten zien dat niets van tevoren wordt bewerkt,maar gewoon in dit moment te kunnen zijn. Altijd mijzelf die verbazing geeft en dat het leven wat ik voel zo doorstroomd kan worden door het schrijven van mijn eigen taal.
Soms wat herinneringen naar voren wil halen,soms een reageren op het niets,dat in de momenten van vertellen mij kan dragen wat de aandacht vraagt en het volgend moment alweer ben vergeten.Ik deel vanuit respect en geef de energie die het kan hebben, haar eigen weg weer terug ,en wordt herinnerd aan wat ik niet zou kunnen vertellen,er geen voorwaarde in  zou kunnen zijn ,dan alleen te ervaren in mijn lijf, in de boodschap die ik blijf brengen ,in de balans die het krijgt, dat in het overwinnen van eigen klank en taal zoveel zou kunnen duiden, in wat ieder moment zou kunnen verschijnen en daar mijn eigen taal voor gebruik.Het blijft bijzonder hoe het kan,dat als ik schrijf, mij kan focussen in wat er komt en in het terug lezen aan mijzelf,mijn kracht weet te vinden,mijn zachte inslag ook weet te zien en kan ervaren vanuit een hoek, die alles draagbaar zou kunnen maken,niets achter wilt houden,niets kan zien als ik niet zou kunnen beschrijven in wat er gebeurd.In de lijn van vandaag of morgen altijd weer iets anders kan laten zien.Mijn Kadans ervoor kan zorgen dat in het beschrijven van eigen taal,zoveel terug heeft gegeven,zoals de kalmte in de stilte, in de hoogtes die ik ken,soms af kan dwalen in een ander systeem.Ik voel mij bevoorrecht in alles wat ik heb beschreven,in alles wat het heeft gediend en nog zal staven in de orde van een verstandhouding die ik vandaag ook werkelijk voel.
Voor mij bestaat de taal die ik heb beschreven vanuit de klank die ik heb gehoord,en heb beschreven en bij ieder woord mijn zintuigen open heb gezet,ben gaan bewonderen dat het komt,omdat ik heb geluisterd naar mijzelf.Dat ik zeker ben gaan geloven dat de taal die ik heb,mij heeft laten spreken met mijzelf.Laten zien dat ik altijd heb gedacht dat ik nergens goed in was,maar als ik mijn schrijven kan lezen, vanuit een ervaren die ik heb, dan voel ik mij bevoorrecht,dat dit mijn kwaliteit is geworden,mijn eigenheid in wat ik schrijf en voort zal blijven stromen zolang ik met mijzelf spreek.En kan blijven ontstaan door mijn taal,door mijzelf volwaardig in te kunnen schatten,dat wat ik ook beschrijf, zich weet te wentelen,weet te keren,weet te staan vanuit mijn handelen in eigen taal.