Oorzaak en gevolg.

Het tijdelijke kunnen ervaren hoe mijn lichaam reageerd,hoe mijn lichte beweging kan veranderen in een mooie stilte die ik ken,en laat proeven aan iedereen.Hoe vanuit mijn delen inmiddels heb geleerd,om niet meer om te kijken naar wat is geweest,maar te genieten wat ik lees.Geen ommekeer kan voelen,geen enkel respijt,geen enkel nazorg die bevrijd,die laat zien dat een beperking geen beperking hoeft te zijn, maar een mooi moment van delen,van een samen zijn met mijzelf.Mijn zachte kant een oorzaak geeft om hier over te schrijven.Ik voel mijn adem op zachte toon naar buiten stromen,waar een wolkje is te zien,waar de zoete lucht tot mij kan komen,waar ik mijn ogen sluit,waar mijn adem die ik gebruik tot leven kan komen en kan blazen naar waar het wil zijn.Ik vul mijn kamer met de zuurstof die ik heb en adem wat sneller om te kunnen voelen in mijn hele lijf.Om de rust wat ruimte te kunnen geven en mij openstel terwijl ik schrijf.Nietsvermoedend mijzelf beschrijf in de rust die ik heb gevonden,in de kalmte die het heeft,waarin de zegening die het krijgt, ook weet te dragen in dit moment.Het voelt alsof niets meer bestaat,dan alleen de lichte vorm van schrijven, dat wanneer ik kijk naar de  onbevangenheid,dat niets is wat het lijkt,maar dat ik weet te ervaren terwijl ik schrijf.Wat zachtjes in mijn handen wrijf ,geen zin weer kan leggen,dan alleen te vertellen hoe ik mij voel.Het eeuwige in wat het kan zijn,in mijn zachte ontvouwen, eigenlijk dit het fijnste vindt om dit te laten zien.Ik zie wat beelden komen, waarin de acceptatie is te zien,en weemoedig mijn delen als zacht satijn over mij heen kan trekken en mij kan bedekken in mijn vriendelijk willen zijn,in het menselijk willen wezen, in wat liefde ook kan doen terwijl ik schrijf.Dat ook dit kan gebeuren, wanneer mijn zachte kant mij heeft veroverd in dit moment,mijn integerheid kan tonen,mijn gevoeligheid naar mijzelf ,misschien als een kind in een schoot ben gekropen en mij daarin bevind.Het klinkt misschien waanzinnig in wat ik nu vertel,maar wat er nu gebeurd in mijn schrijven,in wat ik al eerder heb gevoeld,dat de energie die nu is gekomen mij zoveel vult,mij zoveel kan geven,mij laat zien dat het een gevolg zou kunnen wezen in alles wat ik aan mijzelf heb verteld.