Communicatie.

Ik had het liefst wat willen spreken op mijn kanaal,maar door het ongekende weer, ik mij kan buigen in mijn schrijven van dit moment ,en vanzelf wanneer het kan, ik mij in kan stellen op het spreken met mijzelf.Maar dat ook kan doen op mijn videorecorder, waarin ik mijn stem kan horen en terug kan luisteren in wat ik aan mijzelf vertel.Het is ook heel bijzonder om te ervaren dat wanneer ik spreek met mijzelf,en kan luisteren in de handeling die ik zet,in het kunnen ervaren  van mijn eigen stem en kan lachen om mijn eigen dialogen,in de krimp die ik kan horen als ik vanuit mijn ontlichaamde taal ook spreek.Het menselijk aspect in het tonen, wat een klank kan doen, in het besef van blijven ervaren hoe te doen wanneer de dagen iets anders vragen dan te kunnen zien, dat het mijn taal ook is in de breedte waar het diend, om te komen tot een zicht waar de zachte bodem, zoals wellicht mijn woorden kunnen stuiteren naar het licht ,wat ik kan voelen terwijl ik schrijf.Er is geen tijd te verliezen,geen mijlpaal wordt neergezet,dan alleen te ervaren hoe mijn lijf kan reageren op de volgende stappen die ik zet.Ik steek een grens weer over en kom in een nieuw gebied,daar waar alleszins is bewogen,daar waar alleen de lach nog kan komen,waar er geen drama's zijn of verdriet.Waar een beweging in eigen taal zichzelf kan bedruipen door te spreken vanuit eigen klank, door te kunnen luisteren naar elkaar,zonder  verder een oordeel te hebben,te kunnen ontspannen in de klank die een ander kan ervaren.Die ook laat verstaan dat de waarde van het delen, elkaar vanzelf mogen helen in de gesprekken die zijn verteld.Niemand is beter dan de ander,niemand is meer in wat er kan ontstaan,maar te blijven luisteren naar jezelf terwijl je spreekt, een verbinding kan leggen met elkaar.Ik weet nu uit eigen ervaren dat het niet uit maakt in wie je bent,maar weet nu zeker dat als je kunt luisteren naar jezelf, er andere eigen deuren open kunnen gaan in eigen gesprek ,omdat als je spreekt met jezelf er hele andere woorden kunnen ontstaan en dan kan gaan bemerken dat eigen taal belangrijker wordt, in het spreken naar jezelf.En zo kan duiden naar de ander en kan ervaren wat er wordt gezegd.Dan pas kan ontstaan wat echte communicatie kan betekenen in ieder gesprek en vele nieuwe indrukken in wat men zegt in eigen wijsheid zich kan vormen en vanuit eigen niveau meer kan vertellen aan jezelf.Dit is mijn gesprek voor vandaag,voor wie het wil horen hoe het kan, dat eigen klank in het beste kan overkomen in het stappen van eigen gebied,in eigen spreken zoals ik laat zien.Alle ongemakken zijn overwonnen door mijn taal die ik gebruik,door mijn schrijven en spreken, door te kunnen luisteren naar eigen geluid,daar waar de ruimte die ik creëer naar een ander kan duiden in hoe het zit om eigen klank te kunnen gebruiken in wat men zegt.Meer is niet nodig in wat ik vertel ,meer is ook minder, in hoe ik het zeg en hoe ik kan ervaren in wat er gebeurd, als mijn taal zich aan zou moeten passen aan de ander, dan uiteindelijk, in feite er niets wordt gezegd.