Bezinken.

Het laten bezinken in wat er kan gebeuren, als ik nu kan kijken zoals het is, en mijn schrijven zeker voort wil zetten,precies, zoals het goed blijft voelen in wat ik dacht te missen en al eerder heb beschreven, hoe ik mij daar over voel.Ik trek wat voorraad open om de vulling die het geeft, geen ander ingang nog  heeft te maken.Dan alleen mijn eigen instelling van benaderen en ik daar niemand in nodig heb, dan alleen het vertrouwen naar mijzelf.Het geen naam meer wil geven,maar een bijkomstigheid in mijn delen,waarin vele mogen lezen wat ik aan mijzelf vertel, mijn openheid van ervaren mijn blog gebruik en niet wil verwarren met de zorgzaamheid, dat als ik een schrijven weg wil halen, dat kan betekenen,dat het niet meer goed voelt om te laten zien.Wat niet betekent dat mijn eigen doorbraak in wat ik loslaat in hoe het voelt, om in eigen waarheid te kunnen blijven.Te kunnen schrijven vanuit een diep gevoel, in het kunnen verblijven waar de ontspanning wordt gevoelt,waar mijn wereld waarin ik leef op deze manier blijf delen en afstand heb genomen van een oud patroon,waar het omkeren zoals altijd wordt beloond,waar mijn integriteit kan worden beloond en ik niet mee hoeft te gaan in andersmans presentaties,in een wereld waar ik niet kan zijn,omdat alles wat ik heb beschreven vanuit mijn eigen ervaren blijkt.Ik hoef geen nieuwe weg te openen,omdat ik weet dat deze er al is en ben bezig met mijn eigen ontvouwen,dat wat er is, de aandacht weet te vragen in elke beslissing die ik neem,in elke situatie het weer anders kan worden en ik daarom zoveel schrijf.Inmiddels is het een hobby geworden in het nemen van de tijd, dat vanuit mijn eigen intuïtie,vanuit mijn eigen kijk,nu kan weten,waarom het is gebeurd dat in de verschillen die er zijn,nu zo duidelijk zijn geworden in alles wat ik schrijf.De zomer eindelijk de zomer is geworden,mijn schrijven een mooie hobby kan zijn,mijn contact nu is verloren,maar weer gevonden bij mijzelf.Altijd heb geweten dat het ontluiken mij nu verrijkt en zonder enige druk nu blijf schrijven zoals het komt. 
Zoals het zich laat zien hoe mijn dunne beeldsprak kan worden ervaren,kan worden gezien in het delen in wat ik aan andere kan laten zien.Wat geen boodschap meer hoeft te hebben ,waar de waarde die ik deel, zo integer is gebleken en mijzelf daarin heel.En alles even laat bezinken,laat rusten in een gebaar, dat overeen kan komen met elk signaal, die nu een verbinding heeft verbroken in het gebruiken van een andere taal.