Flow.

Het is zo belangrijk om te voelen welk een flow ik heb,welk mij in een richting heeft gezet , in mijn schrijvend beleven,in wat ik vertel aan mijzelf,in wat er kan gebeuren wanneer een flow verteld om in de stroom te stappen,in wat telt, wat iedere dag kan veranderen en dat vertel,dat laat weten zoals gewoon, mijn eigen stroom van schrijven als in een flow kan drijven en ik nooit twijfel aan wat ik schrijf.
Ik heb mijn flow gevonden door te kunnen luisteren naar mijzelf,door te expirimenteren hoe het is ,om te gaan schrijven zomaar, in wat er komt,zomaar vanuit het midden,zomaar in wat ontstond,door rustig te gaan zitten en het dan komt,dan mijn handen bewegen,er geen gedachte bij is, dan alleen te beleven in het moment dat ik schrijf.Dat ik mij over kan geven en het zich verspreid over de stukken papier,over mijn ingrediënten die ik bezit,zoals een snuifje zout en peper,soms wat salie erbij gebruik,soms wat ik tegen kan komen terwijl ik schrijf,en dan de luchtigheid kan voelen,de samenloop van mijn flow,die altijd blijft komen als ik naar mijzelf schrijf.Het is zo wonderlijk hoe het is en kan gaan, als de flow voor mij staat,en mij duwd naar alle kanten,mij heeft laten zien dat het koesteren in wat ik schrijf,zo allanger is bevestigd in alles wat ik vertel,maar dat mijn flow die ik heb, met respect wil behandelen in het laten zien aan andere,in de ruimte die ik heb,in mijn ontvangen zoals mijn taal dat wil, om alles wat er is gebeurd als een warme deken mij omhelst, met de wens in wat bevrijd,met de gevolgen die er zijn,dat als ik niet meer zou kunnen schrijven, in de tijd die ik heb,er een boel zou worden gemist.Dan zou mijn input naar mijzelf verslechteren,dan zou ik doof kunnen worden en weinig zien,te weinig  begrijpen, te weinig bewegen en achterover slaan,en zou ik gaan zitten kniezen en iedereen de schuld zou geven, omdat ik niet naar mijzelf schrijf.Omdat ik niet mijn eigen slachtoffer wil worden,geen spijt wil hebben in alles wat ik heb gedaan,geen zinloos gesprek kan geven,dan alleen mijn stilte die dan spreekt,voor mij uit kan kijken met een glimlach van oor tot oor,en dan als een vlinder mij neer kan vleien  van bloem tot bloem,mijn vleugeltjes kan spreiden en mij laat drogen door de zon,en dan verder kan vliegen over mijn blad, wat vol is geschreven omdat ik in mijn flow ook zat.Omdat de dagen die ik heb, eigenlijk alleen kan vullen in eigen taal,dat wat ik heb gevonden en daar mijn flow in is ontstaan.Daar mijzelf weet te vinden hoe het kan gaan om alleen te vliegen, zoals een vlinder kan gaan,zoals de broosheid van het ondervinden dat mijn eigen taal bestaat.