Input.

Misschien ben ik wel de enigste die door mijn schrijvend spreken de input blijf voelen,  in wie ik ben en het kan bespreken met mijzelf, hoe ik mijn taal kan laten ontvouwen, in de stemming waarin ik ben en kan benaderen de oorsprong van wat ik zeg en schrijf,dat de weken delen zijn bekeken en mij niet bezig kan houden met een gevaar of politiek. Hoe het zich verhoudt in mijn kijken naar de wereld, die omgebogen wordt naar een illusie,naar kwaad sprekerij,naar de grootste manipulatie, waar men geen erg in heeft.Omdat men is vergeten en niet kan worden gezien, dat vanuit een vechten in een strijd, om de macht te willen behouden,om de gulzigheid van willen hebben,van willen zijn, om zich beter te voelen dan de ander,om de menselijkheid die er kan zijn, weg is geduwd door al het kopiëren van elkander.Door te ervaren dat het zo moet zijn,dat de lijken die zijn geborgen in opdracht van een leider,die voor mij niet menselijk meer zijn.De input die het kan hebben in het verstaan van eigen taal en aan mijzelf kan laat weten, in hoe het kan gaan als ik mee wordt genomen in een strijd, dat in feite alleen kan komen vanuit een negativiteit, vanuit de blinde vlek die iedereen kan hebben,maar nooit uitgesproken wordt.Altijd het rumoer bij een ander weet te leggen,altijd in het gelijke willen staan,je groter wil maken en kleiner naar jezelf,wetend dat burgelijk ongehoorzaamheid eigenlijk niet bestaat, maar het juiste te doen,om eens te ontdekken dat wanneer je kunt luisteren naar jezelf een hele andere wereld open gaat.Het heeft voor mij geholpen in het schrijven wat ik doe ,en geef mij altijd over, hoe het voelt in het ontstaan,dat wat ik kan beschrijven alleen met mij kan ontstaan.Vanuit het besef dat in het kunnen terug kijken naar mijzelf,in een menselijke benadering,mijzelf kan vergeven in de fouten die ik heb gemaakt,maar weet zeker dat door de benadering naar mijzelf, ik goed weet te kijken en te ervaren in wat ik nodig heb,in wat ik in mijn eigen recht om kan zetten,omdat ik weet te luisteren en te schrijven naar mijzelf.Omdat ik weet wat een input het kan hebben, wanneer ik alles bij een ander leg,en mijn eigen natuurlijkheid wordt overgeslagen en wordt gesmoord ,als een gadget denkt te zijn,als een gewetenloze tank over de velden rijdt, om te ervaren dat ik het poppetje zou kunnen worden in de strijd van de ander.Het terug komen bijmijzelf heeft veel tijd nodig gehad, om te ervaren hoe het kan zijn,om eigen waarheid te ontdekken,erover te schrijven om te kijken of het klopt,in de zinnen die ik zet, zomaar zijn gekomen in wat ik aan mijzelf vertel.
De input die het kan hebben,die ik kan laten zien,wat ik ervaar, terwijl ik schrijf en terug kan lezen in het geven waarvoor het staat. Om alle input buiten mij om, een plek te kunnen geven in alle strijd die ik nu heb gezien.En in feite de menselijkheid terug wil halen en daar mijn schrijven ook voor diend.Daar waar mijn taal weet te vinden, dat het glooien in het voltooien, in de gelijkheid van delen,in de volharding die het heeft,in het zachte reiken naar mijzelf,in de voeding die het mij geeft,zo uitzinnig kan laten zien, dat in het ontstaan van mijn schrijven, er dit kan gebeuren, in het blijven koesteren van mijn eigen taal.Mijzelf met niets wil vergelijken, er echt alleen in sta,maar het bijzondere vanuit mijn schrijvend delen, in wat ik nu ervaar, heeft mijn wereld geopend naar mijzelf.Hoe de input van buiten nog weinig indruk op mij maakt,omdat ik weet te ervaren in alles wat ik zeg en schrijf ,altijd de deur blijft openen naar mijn eigen domein,naar mijn eigen input van schrijven en het gevoel kan hebben, in de jaren die nog komen ,mij altijd bezig zal houden met eigen taal.Waar de input van schrijven het heeft bepaald,dat in elk moment van delen, mijzelf  blijf ontmoetten, met de input die het heeft.Met de waarde die het kan krijgen, als ik het een aantal keren overlees.