Trouw.

Met samen geknepen billen blik ik wat vooruit en zou ook niet meer wilen, dat wat ik kan ervaren soms veel te veel tegen mijn borst aanstuit,tegen mijn eigen natuurlijkheid,tegen mijn eigen waarde die naar verluid eigenlijk altijd hetzelfde is gebleven.Mij niet laat verleiden naar dees of geen,maar gewoon mij over kan geven in wat ontstaat.Geen politiek gezever,geen bijgeloof, die dan vaste grond kan krijgen, en ik niemand wil vertellen hoe het zich verhoudt in het reageren op elkander. Dan alleen het willen vasthouden in waar het nu op lijkt, dat het alleen met  eigen overtuiging heeft te maken.Het zand wat ik uit mijn ogen wrijf, heeft de impact die het had, om blind te blijven staren in wat er uiteindelijk niet was.In wat de invloed die het had ,mij heeft doen beseffen om te blijven schrijven zoals het komt en misschien wel net op tijd mijn eigen weg ben gaan kiezen, die in mijn schrijven zich steeds ontvouwde.Het trouw zijn aan mijzelf, geen worsteling is geworden,maar een volledig kunnen zijn in alles wat naar buiten komt,wat door een herinnering in stand kan worden gehouden,wat de schroeven die ik heb gevoeld, nu los kan draaien en ik zeker weet, dat mijn samen geknepen billen nu kunnen ontspannen in de wereld waar ik zelf in leef.Alle touwtjes die ik ervaarde  doorgeknipt nu zijn, en terug kan kijken naar een menselijk durven zijn.Naar wat mij wel voed en ook krijgt,dat in elke ontmoeting met mijzelf,steeds meer ben gaan beseffen dat niets is wat het lijkt.Dat door het vele ervaren ik nu anders kan kijken naar wat er is geweest.Naar wat ik nooit had gedacht,dat door mijn schrijvend beleven, ik mijn eigen invoelend vermogen neer kan zetten ,zoals het komt,zoals het wil ontstaan,geen enkele reden geeft om aan ander te willen vertellen om dat ook te doen.Het is van mij en van niemand anders,en heb dat ontdekt in mijn schrijverij. Hoe het kan voelen in het vertellen ,niet alleen naar mijzelf ,maar ook naar wat er gebeurd als ik alleen zou luisteren naar de ander. Omdat ik nu ook weet dat geen enkele verandering zich omringd, zoals ik het heb kunnen ervaren en zonder een dwingend geheel, ik blijf in eigen deel,in eigen verstaan. Dat geen enkele boot gemist kan worden geen enkele beweging kan ontstaan, als ik niet trouw zou blijven in mijn schrijvend ontstaan.