Zonder politiek.

Ik ben niet links of rechts, of laat mij beïnvloeden waarin ik ben,waar de verbinding die ik ken met geen enkele politiek heeft te maken,met geen enkele kant die ik zou moeten kiezen ,om een vrede te ervaren in het bewaren ,om te zien of het nu links is of rechts.Veel met mijn kijken naar wat ik schrijf heeft te maken om zonder afleiding het te laten ontstaan, zonder mij te bemoeien met een politiek, maar met mijn eigen werkelijkheid. Niets linkt in wat andere vertellen, omdat ik weet, dat zowel rechts als links elkaar kopiëren,in de strijd die ik kan zien,elkaar de loef afsteken en zowel de linker als de rechter kant mij echt niet kan boeien,omdat dit niets heeft te maken met belichaamde taal,of te kunnen luisteren naar jezelf.Dat hoe het komt dat links of rechts bestaat.Eigenlijk is het bijna een geloof geworden  in het vasthouden van de zogenaamde ideale partij, daarin monsters zijn gemaakt en ook  in allebei de kanten geen bevrijding zit.Geen overtuiging om mij aan te passen aan welk partij het linkt.
Ik hou het bij mijzelf en als een getuige ik kan zien, dat een moeten kiezen voor een partij,een gevoel geeft in het dwingen om te stemmen op een partij,om mij te verleiden zoals ik nu schrijf en eigenlijk reageer in wat er over is gebleven in een contact.Blijkbaar daar het verwijt in zit,en mijn afwijzing om niet te willen hebben over politiek, blijkbaar dieper is gaan zitten in wat ik lees,in wat ik niet heb ervaren in al de gespreken die er zijn geweest, ik blijkbaar een hele andere ingang kan hebben in het delen naar mijzelf.In de samensmelting met mijzelf en daar geen politiek in kan hebben,maar een zuivere klank,een zuiver laten ontstaan, dat alles wat ik beschrijf niets met politiek heeft te maken,dan alleen met mijzelf.Dan alleen te kunnen ervaren wat een kleur kan doen,wat een musje kan vertellen over de zon en de maan,wat de bloemen laten zien,om daar van te genieten,van een merel die zingt,van het groen aan de bomen,van de dag die zomaar weer begint,van het kunnen ervaren dat alles wat er diend, ik mij daar aan op kan halen en geen enkele politiek daar aan  heeft mee gewerkt.Het uitzonderlijke in wat het  kan zijn, heeft mijn inzicht gebogen naar mijzelf,gebogen hoe mijn taal de verbinding blijft leggen in alles wat ik beschrijf,en ben doorgelopen,weg van elke partij,weg van de macht om te horen dat ik niet meer pas in wat mij uiteindelijk bevrijd. Laat komen in het onstaan en zo blij ben met mijzelf om zonder politieke invloed mijn stroom kan laten gaan. Waar geen enkele invloed van buiten nog verder kan ontstaan en ik rustig mijn eigen dag beschrijf, zoals het kan gaan,zoals mijn belichaamde taal kan laten zien,dat ik geen overtuiging nodig heb om dit te doen.
Ik blijf staan in waar ik wil zijn en voelde de drang om eens te reageren dat er voor mij geen politiek bestaat, dan alleen jezelf te leren kennen in het blijven schrijven  in wat onstaat,in wat voor mij belangrijk zal blijven,in het luisteren naar mijzelf,in mijn vertellen dat er voor mij geen grenzen zijn, dan alleen het vervullen van mijn taal.En daarom zonder politiek wil blijven,zonder een macht in het verstaan,dat uiteindelijk alle afleidingen die kunnen ontstaan juist in de politiek is te vinden.