Balansen.

Een balans te vinden in de lijn waarop ik loop,waarop ik kan balanceren en dan ook hoop,dat de kracht die ik kan voelen, van een hele andere orde komt.Van een kant waarin ik zou willen,dat de kreukels die ik had, nu in mooie plooien zijn neergezet,en als een schilderij neer kan zetten,waarin een compensitie is te zien,waar de kleuren anders lijken en ook de diepte vindt, in het vergelijken, dat iedere streep die is gezet vanuit een passie is ontvouwen,is blijven plakken terwijl ik schrijf en zich kan verhouden naar de natuurlijkheid die is onstaan en daar mijn balans in is te vinden.Om goed te kunnen luisteren in wat ik versta.In wat ik aan mijzelf kan laten horen, er een balans in kan ontstaan, in de passie die dan volgt,in de ruimte die veel meer gaat lijken op een zachte ontmoeting die ik met mijzelf dan heb.Wat achterover kan vallen,vanuit de verbazing die ik heb en als een kind zo blij kan zijn,wat ik aan mijzelf weet te vertellen. Dat in elk balansen mijn eigen ritme ontvouwt,mijn drive van schrijven zich onthoudt, van elke afleiding die mij kan triggeren om het anders te gaan voelen.Verder van mijzelf af kan drijven en dan kan gaan zitten met een energie, die niet bij mij past,die zondermeer alles zou kunnen verpesten om de balans die ik heb, uit elkaar zou kunnen trekken, om zou kunnen keukelen,om zou kunnen slaan,in wat vele zijn gewend om zich te richten naar de ander en voor mij niet volstaat. Om te erkennen en te zien dat mijn balans die ik wil hebben ook behoud.Door iedere dag met mijzelf te spreken en te schrijven,door mij te laten zien,dat in geen enkele wijze dit ook kan, maar in het terug lezen van mijzelf daar de balans in ligt.Om heel eenvoudig te kunnen zijn, in de connecties die het heeft,waar vaak mijn balans terug is te vinden.Als ik schrijf en kan herhalen terwijl ik spreek,mij terug kan geven in wat ik lees,geen enkel vorm hoeft te hebben,geen enkel beschaafd gesprek,maar gewoon te luisteren naar mijzelf in het schrijven van mijn delen, vanzelf in deze balans kan komen.Vanzelf ook de invloed heeft,dat ik kan merken dat vele oude wonden zijn geheeld,dat de stappen naar mijzelf zo'n mooie weg is geworden,in wat het krijgt,om te blijven ervaren, in de  balans die het nu krijgt en het zich terug betaald in al wat ik heb mogen beleven.Geen strijd of fustratie meer heeft,dan alleen de balans te voelen en dat blijf delen zoals het komt,zoals het zich ontvouwd.Altijd thuis kan komen in mijn eigen lijf,in mijn eigen taal,die ondanks de vele invloeden die het kan hebben, in het balansen, en niet weg kan kijken van het luisteren naar mijzelf.Maar te duiden in wat het krijgt, om al fluitend mijn dag te openen,in het balansen van mijn tijd.In het effect wat het kan hebben om zo zorgvuldig te kunnen zijn.Daar mijn balans in is te vinden waar ik uiteindelijk in wil zijn.