Beïnvloeding.

Bijna zo volledig,zo zeldzaam in wat het blijft,dat zonder ik het zou willen iets neer kan zetten over het moment ,waarin ik kan besluiten in het afwenden wat ik ken,wat is te merken in de gesprekken die ik heb. Bij sommige gesprekken een grote afstand voel,alsof de energie van delen ergens is blijven hangen in een andere tijd,in het kopiëren van een ander en tot mijn spijt ik kan bemerken,hoe beperkt het kan zijn,om te kunnen luisteren dat er eigenlijk niets wordt gezegd.In wat het delen met elkander een ander leven leidt,een ander begrijpen zoals weleer en er dan nog weinig nieuws valt te vertellen.
Misschien is het mijn gevoeligheid die mij laat zien, dat het heel verstandig is om te blijven staan,dat wanneer ik dit voel een flinke afstand neem, in wat er in feite niet kan ontstaan.In de onnodige gesprekken waar ik soms in zit,trekt mij leeg en laat mij zien dat in het beleven wat ik laat zien,ook mijn eigen inhoud zal hebben.Daar waar ik voor sta en met niemand is te vergelijken, breekt soms mijn hart in vieren.Dat in ieder stukje die ik kan laten zien is opgedeeld  in stukjes.Een vierde in wat ik deel,en aan de ander kan laten weten, waarin ik zit,ook alles weer snel kan worden vergeten.Het is de tijd waarin wij leven,snel en zonder aandacht, denkt te spreken,denkt te overruled in het moment, dat snelheid die men heeft een functie zou kunnen hebben om te vergeten wie wij werkelijk zijn.Het is een kleine fragment die ik nu geef om mijzelf niet verder achter te stellen. Na wat het heeft om te blijven vertellen in wat er komt, geen herinnering meer zal hebben dan alleen te delen met mijzelf.Te delen vanuit een stuk, waar ik nu in ben belandt,waar ik heb gezien hoe de treurigheid naar elkaar zo buitengewoon kwetsend zou kunnen zijn.Omdat in het vertellen naar elkaar niet meer echt wordt geluisterd,dan alleen te reageren op elkaar en er weinig ruimte overblijft om echt te delen.Om te laten zien wat er echt speelt in een leven,om te laten zien wat het kan doen en zeker ook bij de jongeren,er echt een verkeerd beeld wordt neergezet in het creëren naar elkander.Ik laat dit nu zien vanaf de buitenkant bekeken,niet hoe ik mij voel ,maar wat ik kan ervaren, wat vele mensen elkaar aan kunnen doen en ik daar op mijn eigen manier voor weet te behoeden.Niet dat ik het beter weet,maar wel kan zien,zolang ik schrijf en spreek ,en kan posten,zolangzamerhand ook weet dat de bedoeling die het heeft, alleen op dit moment zal gelden.Een fragment die ik vertel, over het beleven van de ander en heel goed begrijp in de wijsheid die ik voel, op een ander manier ben aan het delen.Het valt mij op in elk gesprek, dat mijn betovering kan verdwijnen,dat er weinig ruimte overblijft om te kunnen ondervinden welk een voeding het ook heeft, om te blijven ervaren dat er zoveel negativieit is neergezet van buitenaf en ook ik dat wel degelijk kan merken.Maar door mijn schrijven kan worden neergezet en dan weer mijn ruimte kan voelen,mijn eigen stem gebruik en mij blijft voeden,mij blijft ontzien hoe aan het einde van deze dag,  ook kan laten weten, wat er van kan gebeuren, als ik te weinig heb geluisterd of geschreven naar mijzelf.