Schrijvend beleven..(De uitleg)

Ik heb het gevoel om iets uit te leggen,in hoe het komt wat in mijn vele schrijven ontstond, door eerst te leren luisteren naar mijn eigen klank,mijn stem te gebruiken en kon voelen wat het met mij deed.Ik het ging onderzoeken samen met een vriend,die ik op dit moment al een tijdje niet meer zie, en dat  het waarschijnlijk ook de bedoeling is geweest om bij mijn schrijven te blijven.Maar nu zo achteraf kan weten,dat wat mij heeft bezield om te gaan onderzoeken wat het mij heeft gedaan om te ontdekken dat ik kan luisteren naar mijn eigen naam.Naar wat ik had te vertellen aan mijzelf en uiteindelijk ontdekte, dat in het moment dat ik probeerde te schrijven naar mijzelf,er dan ook de kandans kon voelen in wat ik nog steeds vertel.Daarmee heb ik een deurtje geopend  naar mijzelf,en kon niet meer stoppen met mijn schrijven en het mij ook veel deed,en al ras in elke treden, zo naar mijzelf ook keek.Kon luisteren naar mijn eigen stem ,daarin ook thuis gekomen ben en genoeg is besproken met mijzelf.Genoeg om nu te weten dat het niet alleen mijn spreken heeft geschaaft,maar juist door mijn schrijvend beleven. Het mij nog steeds verbaasd,dat de woordenstroom die steeds wil komen,mij nu heeft gevormd om zover te komen om te laten zien,dat de voeding die ik voelde met het spreken naar mijzelf, maar vooral met mijn schrijven, mij heeft gediend.Het is mijn weg geworden om te doen wat beter past,wat in mijn schrijvend beleven kan ontstaan,waarin het spreken met mijzelf niet meer zo'n grote plek inneemt,maar dat ik altijd kan weten, dit altijd te kunnen doen om naar mijn eigen stem te luisteren terwijl ik spreek.Dan ontstaat daar mijn kalmte en wil ik eigenlijk alleen maar schrijven en nog eens zien, wat er mag gebeuren terwijl ik schrijf.Dit is mijn passie geworden,mijn muze,mijn verblijf in wat ik kan vertellen op deze manier aan mijzelf.Ooit had ik een youtupe kanaal en gaf de titel het luisterend spreken.In wat ik toen belangrijk vond om te delen,maar na enkele pogingen die ik deed,voelde het voor mij niet meer goed en ging weer schrijven en tot mijn verbazing het ook leek, dat het voor mij een thuiskomen is geweest, in mijn schrijvend beleven.En dat is de titel waar ik bij blijf,omdat alles wat ik heb geschreven,alles aan mijzelf hardop heb voorgelezen aan mijzelf.Totdat ik mijn stilte ontmoette,mijn dierbaar verblijf en nu op mijn andere blog wil laten zien,dat in mijn verdere ontvouwen ik nu alleen in mijn schrijven verblijf,maar dat is gekomen door eerst te luisteren naar mijzelf.Daar ligt het anker ⚓ waar ik mijn schrijven in terug heb gebracht en heb gevonden,door vaak te leren luisteren naar mijn eigen klank.
Het ontdekken van mijn taal die ik zonder meer nu weet te gebruiken.Om ook te zien wat er kan ontluiken in iedere zin die ik zet,in ieder moment weet te zetten en door mijn nieuwsgierigheid in het ontstaan ik nu zover ben gekomen om te schrijven vanuit mijn stilte.Mij ook dankbaar kan voelen dat ik dit heb gedaan,alles naar mijn eigen richting heb gegooid,vele veranderingen heb doorgemaakt,vele gesprekken die ik had ,nu zijn omgezet in al mijn  schrijvend beleven...