Luisterend Spreken.

Terwijl ik gisteren met mijzelf sprak, met gebruik van mijn voicerecorder,ontdekte ik, hoe belangrijk het in mijn luisteren werd getoond,in het gesprek die ontstond, mij echt liet voelen,hoe het zit als ik aan het behagen ben en mij afvroeg waarom ik dat doe en deed,,waarom ik mij zo terug had getrokken, in wat het geeft en liet zien,dat als ik overruled wordt door een ander,ik verlam en niet meer spreek,maar stil zit te luisteren vanuit een angst,dat ik het niet goed doe,en dat de ander veel meer weet,veel meer de woorden kan hebben in de daadkracht die ik zag.In het moment van blijven luisteren niet voorzag,om ook mijn eigen stem te gebruiken, in wat ik gisteren weer eens deed,om echt te luisteren in wat ik werkelijk zeg,ontmoette daar mijn eigen stilte, die mij veel meer zei,dan te blijven luisteren naar de ander.Het werd een openbaring in de schoonheid die ik voelde,en bleef maar praten om te zien dat ik nog steeds zoveel kon vertellen aanmijzelf.Zoveel inhoud kreeg,zoveel duidelijkheid en  bij dat akelige behagen uitkwam. Mijzelf  af kon vragen waarom ik dat doe en heb gedaan,waarom de lagen die ik heb laten zien, juist in mijn eigen gesprek zo naar voren kwamen.Zo weldadig heeft laten zien, wat nu ik het echt voormijzelf weet te houden en ook voel dat het alleen voor mij is bestemd. Mijzelf heb belooft, het in mijn dag aan te passen.Net zoals ik schrijf maar weet, dat het voor mij nu anders is geworden,zo breed in het beeld,dat ik heb besloten in het behagen wat ik deed,mij daar zo bewust van ben geworden terwijl ik met mijzelf sprak.Mijzelf heb uitgenodigd om werkelijk te luisteren in wat ik zeg en moet erkennen dat mijn verbazing die ik al veel eerder had, naar mijzelf nu heb door getrokken,omdat ik vaak dacht,dat ik het in mijn eentje niet kon, maar altijd dacht van een ander afhankelijk te zijn,of ging behagen en maar knikte vanuit respect en bijna niet kon begrijpen dat het voor voor mij ook zo was.Dat als ik kan luisteren naar mijzelf,mijn stem kan horen in wat het doet,ik niet aan het behagen ben,maar gewoon,  wanneer ik spreek, mijzelf herken, mijn stem mij brengt , daar waar ik al die tijd  ook  over heb geschreven. Het nu ervaar, dat ik het ben die dit kan creëren,door te luisteren naar mijn eigen stem,toch heel wat anders kan zijn,dan alleen mijn schrijven in wat ik ook kan laten zien.Maar dat het spreken mij heeft laten ontwaken,niemand meer hoeft te behagen,daarin geen ander meer nodig heb, om te beseffen dat ik  dat eindelijk naar mijzelf heb getrokken,dat ook hierin mijn kwaliteit is gaan liggen.Mij ook zo anders voel en zie het in mijn schrijven,dat als ik eerlijk durf te zijn naar mijzelf, en kan luisteren naar mijn eigen stem,dan komt de verandering, die ik kan ervaren en ga ik veel meer begrijpen wat ik omarm! Dat ik dat ben die dit heeft begrepen.Deze zekerheid heb gevonden en ik niet meer zo diep hoeft te buigen naar de ander,maar mijzelf in acht te nemen,door mijzelf te verstaan, in het spreken op mijn voice recorder.Door te schrijven in wat er komt,en dat uiteindelijk mijn doel ook is geweest om mijzelf te onderhouden,mijzelf nu echt  kan verstaan en ik mij door weinige nog laat overruled,omdat de energie die ikzelf kan hebben, terug kan geven in hoe het kan gaan, als ik met mijzelf blijf spreken in mijn voice recorder. Altijd terug kan luisteren naar mijn eigen stem,dan kan ervaren waar ik over spreek ,dan kan gaan begrijpen,hoe belangrijk het is om naar mijzelf te blijven luisteren,spreken en schrijvend te kunnen herhalen wat ik heb beleeft in het spreken met mijzelf..